Super M., 14.11.2016

obiecywał

wyjątkową bliskość

doskonałą wyrazistość

bez wywyższania wyższość

zapowiadał

skrupulatność optyczną

jednoznaczność dialektyczną

ostrość konturyczną

nową jakość zbliżenia

ziemskości  zrozumienia

podkreślenie lśnienia

miał dziś po zachodzie

wzejść nad krajobrazy

dostojnie i władczo

udowodnić

hipnotyczne władze

pokazać, że nie jest

byle satelitą

zadać kłam

i tak dalej

nie wyszło

nie przyszło

pokrzyżowała

ambitne plany

ona

ta ona

ONA:

MGŁA (uaaa!!!)

Spacerowy strumień myśli

A co, jeśli

to ostatnich parę tysięcy kroków

skończony zapach gnijących wytwornie liści

wiatr zawyje w uszy skromną sumą westchnień

i niebo, to kicz-piękne błękitne niebo,

da na siebie spojrzeć tylko w limited edition 

?

Niby nic

idę

jak co dzień

psy obok

oznajmiają światu

swoją niespożytość

idę

dotkliwie

świadomie

łzawię
z tego niby nic
 

trochę się wstydzę

i trochę podziwiam:

takie, kurwa, 

ładne to wszystko

takie mądre
a ja przechodnia

szumią ludzie:
- a coś ty taka wzruszliwa?

- kto by się po niej spodziewał?

- a idź pani do cholery!

- i na co to komu?

na swoją obronę,
wysoki dębie,
to było tak:

mnie kiedyś złapało

i nie puszcza
że

najważniejsze są

w tym tutaj ciele

przelotne:

- zapachy

- obrazy

- dźwięki

bo, co prawda nigdy

nie zniknę,

ale gdzie indziej

- ani tego lasu, świtu, ani jesieni,

uszu, oczu i nosa -

za cholerę

nie wymodlę