Bez tego dziecka bezgłośne są słowa, rozpacz bez przecinków
a moja złość bezradna.
Bez jego włosów powietrze w bezruchu i deszcz bezładnie płacze.
Bezsens: bez kwitnie czarny i bezczelność losu.
wtorek, 19 czerwca 2012
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Czytam i czytam, i ponownie. Jest piękne w swojej rozpaczy
OdpowiedzUsuńTo chyba jeden z moich ulubionych twoich popełnionych
OdpowiedzUsuń